Zabili mnie
Nie żyję
Zabili na śmierć
i nie ma mnie.
Może jeszcze oddycham.
Może nawet przeżyję.
Czuję bezwład w łydkach
Słaniam się.
Nie wiem, co robią w niebie
że nie grzmią na jest jak jest.
Normalnie nie wiem.
Okaże się.
Stoi za mną armia
cicha i gotowa.
Bójcie się.
Wszystko zapomniałam.
Swoją zemstę całą.
Co napisać miałam
albo tak myślałam.
Raz dwa gaz.
Raz raz gaz.
Chciałam
Zapomniałam.
Słowo. Darmowa trucizna.
Zawsze pod ręką. Łatwizna.
Wystarczy użyć narządu mowy
i trup gotowy.
Zabija się od ręki
złym okiem.
Ofiara się wsiebia
zapada się.
Mówisz do niej
a ona swoje
tłumaczy, że nie jest wielbłądem
będąc aniołem.
Zamilcz
I tak pozostań.
Może to jeszcze pomoże.
Boże.
Taka szara pora roku jak ta
Tak przygnębia z deka
Ptaki dawno odleciały w dal
by tę szarość przeczekać
Nie tak człowiek jak ptak ma
Musi iść w szarość co dnia
I wykrzesać skądinąd sens
Skoro jest on i co jest jest
Tak se więc idę co dnia
I se tę rzekę oglądam
I zanim dojdę gdzie muszę
se z rzeką pogaduszę
Więc ona mi rzecze mądrze
że szaro to dobrze
i że jak błękit zawita
będę ze wszystkim kwita.
Przyjechałam rano.
Droga była dobra. Najpierw s-ka, potem dniało,
więc się specjalnie przez lasy nie bałam.
Jakoś dotarłam.
Wywlekłam bagaże. Weszłam...
Zadałam pytanie.
Teraz będzie długa cisza.
Nie chcecie tego usłyszeć.
Popsuje to wam dobre o sobie mniemanie.
Więc zmilczę.
Nie powiem, co się takiego stało,
że zgrozą mnie zdjęło całą.
Żyjcie.
Jest spoko.
Tylko sytuacja jest poza normą
ostro.
Co rozsiewasz, to wyrośnie.
Bezlitośnie.
Niemy kur zapiał.
Zabrzmiał.
Naszła nas zima i dzisiaj trzyma.
Jest wszędzie biało i zimno.
Dobrze jest siedzieć przy oknie w cieple
i ufać, że Bóg jest przy nas.
Maranatha, czekamy już.
Nie przeocz nas, nasz Panie.
Niech niebo jasne przyniesie tu
w ufności trwanie.
