Kiedy człowiek umiera, dzieją się inne rzeczy.
Obraz, odarty dotąd z całości, zyskuje brakujące elementy.
Mija wszelka złość i żal i wszelkie resentymenty.
Gdy patrzysz, jak człowiek umiera, wszelkie zło pierzcha
i znika w zakamarkach, do których nie ma po co wracać.
Gdy Tatko umiera,
nie ma na to rady.
Trzymasz Go za dłoń
szepczesz ciche modły.
Odprowadzasz zdumionym wzrokiem trumnę.
Nie widzisz ludzi.
Gdyby nie to, że On po prostu przekroczył bramę
i jest w dobrym świecie.
Amen.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz