Teraz też, jakby nie w porę.
Niewiele mogę.
Być. Zdjąć czy nałożyć kapcie.
Podać herbatę.
Wrócić w swój względnie ułożony świat
i nie zapomnieć.
Bywało ciężko
bo życie zderza niezrozumienia
i czeka.
Teraz żałuję upływu czasu i w nim swojego 'mało'.
Zrodzić człowieka
Wychować na człowieka
to brzemię nie do pojęcia.
Jedyne co mogę
to tyle, że powiem
dziękuję
MAMO.
Nic nie ma sensu zyc. Każdy ma zostać dla kogos sensem zycia
OdpowiedzUsuń