Z pętli

Brodzący po śniegu ptak

cudak

udziwiony  sypką białością

Przebijające zza drzew słońce

puszysty obłok

Nieważność rozwianych liści

zsuszonych w pył

Pąki  się szykujące  w głębinach nagich konarów

Otok czasu

Życie zapętlone w bezruch  wystrzeli

Uwierzmy