Kłębek znowu się toczy. Za nim wije się ścieżka nici, rozsupłanych dotąd. Nie widać pętli. Jest, pomimo pewnych odchyłów od głównego trendu, w miarę prosta. Rozwija sie nadal, w nieco przyspieszonym tempie. Nie może jednak natrafić na jakiś widoczny znak, który pomógłby rozstrzygnąć, czy, ogólnie, kierunek, którym podąża, jest właściwy. Wszystko, wszechświat milczy. Milczy również puste miejsce na samym dnie kłębkowego serca. Chyba go nie ma.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz